তুমি আতৰি যোৱাৰ পৰাই

নিসংগতা মোৰ বৰ প্ৰিয় হৈ
পৰিছে জানা,।

নিসংগতাই মোৰ
 হৃদয়ত ঘৰ সাজিছে,
নিসংগতাই মোৰ সংগিহীন
 পথৰ বিষাদময় জীৱনৰ

 সহযাত্ৰী হৈ পৰিছে,মইয়ো
 নিসংগতাৰ গভীৰ প্ৰেমত,
পৰিছো,মাজ নিশা একান্তৰত
 নিসংগতাৰ সতে বহু কথাই
পাতো জানা,

জীৱনৰ পোৱা নোপোৱাৰ
হিচাপ কৰো,নিসংগতাৰ
বুকুত মূৰ থৈ উচুপি উঠু
হিমাহীন বিষাদত,আৰু,

জিৰণী লও নিসংগতাৰ
কোলাত,অনুগ্ৰহ কৰি
তুমি আমনি নকৰিবা মোক,
ভাগৰি পৰিছো মই ।
,,,  ৰাহুল দাস                      
[11:32 PM, 7/2/2017] ধ্ৰুৱ (ডিমৌ): তুমি নাহিবা মেঘৰঞ্জনী
এই কবিৰ বুকুলৈ...
প্রেম হবলৈ কবিৰ বেছিপৰ
নালাগে
হেৰুৱাবলৈ বুকুত সিমান
সাহসো নাথাকে।
কবি মানুহ ভয় লাগে জানা
আৰু এটি কবিতা
হেৰুৱাবলৈ।
কবি যে কবিয়েই যি কবিতা
নহয়
তুমি এটি কবিতা যি লিখা
নহয়।
তুমি নাহিবা মেঘৰঞ্জনী
এই কবিৰ বুকুলৈ...
ৰঘুমলা হৈ সাৱটিয়ো নলবা
শুকুৱাই মাৰি নিবলৈ।
,,,, ✍ৰাহুল দাস                      
[11:33 PM, 7/2/2017] ধ্ৰুৱ (ডিমৌ): তুমি নাহিবা মেঘৰঞ্জনী
এই কবিৰ বুকুলৈ...
প্রেম হবলৈ কবিৰ বেছিপৰ
নালাগে
হেৰুৱাবলৈ বুকুত সিমান
সাহসো নাথাকে।
কবি মানুহ ভয় লাগে জানা
আৰু এটি কবিতা
হেৰুৱাবলৈ।
কবি যে কবিয়েই যি কবিতা
নহয়
তুমি এটি কবিতা যি লিখা
নহয়।
তুমি নাহিবা মেঘৰঞ্জনী
এই কবিৰ বুকুলৈ...
ৰঘুমলা হৈ সাৱটিয়ো নলবা
শুকুৱাই মাৰি নিবলৈ।
,,,, ✍ৰাহুল দাস